|
سه شنبه 27 فروردين 1392برچسب:, :: 18:26 :: نويسنده : فائزه
ذره ذره جون سپردم دوریت برام یه سمه سمه قطره قطره هی میمردم کاش بودی و نمیذاشتی منو از من بگیرن کاش بودی نمیذاشتی گلای باغچه بمیرن آرزومه که یه روزی توی کلبمون منو تو پای دل همدیگه پیر شیم فقط و فقط من و تو آرزومه هر دو مون با هم سقف کلبمون رو بسازیم زیر سقف آرزوها به همه مردم بنازیم کاش میشد منو بفهمی درد پنهونم بدونی حرف عمری خستگیمو
نظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||
کاش بودی و میدیدی
از توی چشام بخونی